Siempre me identifiqué con el último de los amores insumisos de este videoclip de @eldiluvi (Tendresa insubmisa). Cuando lo proyectaba en el aula, al final de los talleres de amores, siempre nos veía reflejadas a mí y a mi abuela. Sin embargo, aunque me sentía orgullosa, nunca lo confesaba. He vuelto al pueblo, después de tres años,Irakurtzen jarraitu “Tendresa Insubmisa”
Category Archives: 2019
Voyeur
Una constelación de libros en la mochila
Memoria de mis lecturas viajeras, que terminé de publicar en fascículos en mis redes sociales en el Día del Libro 2019. He aquí el texto completo y enriquecido con varias posdatas. Recuerden: lo primero, disfruten de su lectura; y si les gustó mucho, elijan compartirlo; y ya si se animan, déjenme algún comentario en mis redes o en el blog, que me hacen mucha ilu. ¡Un abrazo literario! FELIZ DÍA DEL LIBRO
Autogestioa
Altza xelebrea da ta horrexegatik berehala maitemindu nau. Bidezidorretako ertzetan erdi lurperaturik dauden harriak ateratzea da bere pasioa. Gure baserriko artzain txakur euskaldun peto petoak ahoarekin harri erraldoiak jasotzea lortzen duenean, aldapan behera askatzen ditu eta atzetik jarraitzen ditu korrika, saltoka, irristaka… harrapatu arte. Orduan, harria ahoan hartu ta maldan edo leizean gora egiten du,Irakurtzen jarraitu “Autogestioa”
Crónica de una txarriboda
NOTA : Te recomiendo leer el original en euskera, Txarriboda baten kronika, publicado en la entrada anterior. Ayer presencié una txarriboda (1). Presencié y no tanto participé, pues no se me asignó ese lugar. Recibí la invitación antesdeayer, por parte de mi vecino, nire baserritar kuttuna (2). Decisión más complicada que la de rechazar unaIrakurtzen jarraitu “Crónica de una txarriboda”
Txarriboda baten kronika
Atzo txarriboda baten lekuko izan nintzen. Lekuko eta ez hainbeste parte hartzaile, inork ez baitzidan toki hura eskaini. Herenegun gonbidatu zidan auzoak, nire baserritar kuttunak. Lan eskaintza berri bati uko egitea baino erabaki zailagoa. Azken unerako utzi nuen. Hilketa baino pare bat ordu lehenago, ortuan lanean nengoela, aspaldi ikusi gabeko eguzki izpiek bortizki nire kamisetaIrakurtzen jarraitu “Txarriboda baten kronika”
Baleek buztana nola
Beharbada ez naiz ozeanoak zeharkatzen dituen lamia Baina igerian hankak uretan sartzen ditut baleek buztana bezain polito Azkorrin, 2019ko uztailaren 12an
Instantáneas de sirena
Interpretando una conferencia recién salida del mar con la trenza mojada arena en los pies un ligero picorcillo en el pubis no son hongos son algas Se me olvidó hasta el cuaderno de tomar notas pero traje escamas de sal Termina y queda un charco bajo mi silla Azkorri, 11 de julio de 2019
Hareak kiskalita
Hareak kiskalita denek korrika egiten dute uretara Qué lindas y fuertes tus patas duras esaten zidan amorante ohi batek Asko ibiltzen den lamia naiz Denek korrika egiten duten bitartean oinutsik nire oin azpien azala gogortzen duen beroari eusten diot Lamia ibiltaria eta fakirra Azkorrin, 2019ko uztailaren 12an
“Nola heldu naiz ni honaino”
Ezin da birritan pentsatu. Zortekoa zara. Pribilegiatu bat. Beraz, bai, halako aukeren aurrean aurrera egin besterik ez dugu. Kattalin Miner, Nola heldu naiz ni honaino (Elkar, 2017) Soberan dakit zelan heldu naizen ni honaino, baina atzeko azalean agindu bezala, pentsatzeke eman dit Minerrek. Helduz geroztik, gure lurraren berbaz, gure mapuzuguneraz egarri, euskaraz irakurtzen dudan bigarrenIrakurtzen jarraitu ““Nola heldu naiz ni honaino””